Ο Φάρος άναψε!

Σήμερα είχα μια καταπληκτική συζήτηση με τον Καπετάνιο στο μόλο, μπροστά στο Κατινάκι.
Είπαμε περί Κράτους, περί Νόμων, περί προβλημάτων του επαγγέλματος του ψαρά και άλλα πολλά.
Συμπεράσματα:
1. Τώρα είναι αργά πια για να αλλάξω επάγγελμα. Τώρα πρέπει να πηγαίνω πού και που να βγάζω καμιά πέτρα από το λάκκο.
2. Δεν το δίνω για κόψιμο το καΐκι. Γιατί να το δώκω; Για να πάρω τριάντα χιλιάρικα και μετά να κάθομαι να κοιτάζω το γυαλό από μακριά; Σε δυο μήνες θα πεθάνω άμα το κάμω αυτό.
3. Αυτή είναι η τελευταία μου επιθυμία. Άμα τελειώσω την αποστολή μου, να το βγάλω όξω εδώ στο μόλο και να του βάλω φωτιά να το κάψω. Και οι άδειες μέσα και όλα. Να το δω να καίεται και να πεθάνω.
Ακούς αφεντικό;
Σας φιλώ
Τα λέμε αύριο πιο αναλυτικά
Απόψε λέω να χαζέψω τον πράσινο φάρο...