Κάποτε, όχι πριν από πολλά χρόνια αλλά πρόσφατα, ζούνε ακόμα οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς, έλεγε η μάνα Πυργούσαινα (Πυργί, χωριό της νότιας Χίου) πως παντρεύει την κόρη της και της δίνει έναν ξένο. Από που είναι ο γαμπρός, τη ρωτούσανε οι συχωριανές. Κι εκείνη απαντούσε: Απέ τους Ολύμπους (το διπλανό χωριό)
Ξένος λοιπόν ο κοντοχωριανός, «άλλος», απόμακρος, καμία σχέση με μας. Κι ας μην ξεχνάμε το "παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο". Με βάση αυτό το γνωμικό πορευτήκανε τόσοι και τόσοι έλληνες μετανάστες στην Αμερική και, ω του θαύματος, ανάμεσα στα εκατομμύρια ανθρώπων που τους περιβάλανε, αυτοί βρήκανε ταίρι με καταγωγή από το χωριό τους!
Κι ύστερα θέλουμε αυτός ο λαός να λάβει θέση προοδευτική στη δημόσια διαβούλευση για το νομοσχέδιο περί ιθαγένειας των αλλοδαπών στην Ελλάδα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αφεντικό είπε¨
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπας και θαρρείς πως πρόκειται για κεφτέδες
και περιμένεις απόκριση?
τα γραφεια αλλαδαπων επρεπε να εχουν αλλοι ονομασια ΓΡΑΦΕΙΑ ΔΥΝΑΣΤΩΝ ( βαλε και λιγο μουσικη στο BLOG
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκατανόητο το σχόλιό σου περί γραφείων δυναστών. Αν είχε και μουσική το μπλογκ μάλλον θα τα μπέρδευες περισσότερο
ΑπάντησηΔιαγραφήalloi fora na eise 3ypnios ota ta diabazis xaxaxxax
ΑπάντησηΔιαγραφή