Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Σήμερα φοίτησα σε σπάνιο Πανεπιστήμιο

Σήμερα πήγαμε με τον Θωμά για μπόλιασμα. Φτιάχνω μαθητές, μου είχε πει μια μέρα, θα σε μάθω να μπολιάζεις, για να συνεχίσεις άμα πεθάνω. Ο Θωμάς χρόνια τώρα έχει μεράκι με τα μπόλια. Όλοι στο χωριό αυτόν ρωτάνε ως ειδικό για να φτιάξουν τα αγριόδεντρα σε ήμερα. Γυρίζει κάθε χρόνο από τον Μάρτη ως τις αρχές του καλοκαιριού και μπολιάζει τις αγριοαπιδιές που φυτρώνουν στις άκρες των δρόμων και στις βουνοπλαγιές, για να τρώει ο κόσμος κάνα αχλάδι και να τον μνημονεύει. 
Πήγα και τον πήρα και ξεκινήσαμε. Σε δυο σακούλες είχε τα σύνεργα της τέχνης. Δυο πριόνια, κλαδευτήρι, τσακάς (σουγιάς μπολιάσματος), μονωτικές ταινίες, σακουλάκια χάρτινα, σακουλάκια νάυλον και σπάγκο.
Φτάσαμε στο χωράφι και τσεκάραμε τους αγρέλους. Έξι δέντρα για μπόλιασμα. 
Ντόπια ελιά θα τα κάνομε, έτσι;
Ναι, χιώτικη κουρμάδα.
Κάναμε μια βόλτα στις ήμερες ελιές και βρήκαμε τα μπόλια. Βλασταράκια με "μάτια" και όχι τρυφερά αλλά μεστωμένα. Τα κόψαμε σε μικρά κομμάτια των δέκα πόντων περίπου, με 5- 6 "μάτια" το καθένα. 
Ύστερα πήγαμε στην πρώτη αγρελιά και βρήκαμε το καθαρό σημείο του κλαριού, όπου θα κάναμε την επέμβαση. 
Ο Θωμάς κρατούσε τα μπόλια με τα δάχτυλά του ανάμεσα στα "μάτια τους", πολύ προσεχτικά, σαν άγια λείψανα. Κι άρχισε να μου δείχνει. Πιάνεις το μπόλι έτσι και βάζεις το μικρό σου δάχτυλο από κάτω, να στηρίζεται, να μην το σπάσεις. Με τον τσακά το ξεφλουδάς στη βάση του και το φτιάχνεις πένα. Ύστερα το βάζεις στο στόμα σου και το βαστάς με τα χείλια. Πας στο κλαδί που θες να μπολιάσεις, το κόβεις με το πριόνι ίσια και με προσοχή να μη σου ξεφλουδίσει από πουθενά, το χαράζεις κατόπιν κατακόρυφα σε ένα καθαρό σημείο, σηκώνεις τη φλούδα του δεξιά κι αριστερά της χαρακιάς, βγάζεις το μπόλι από το στόμα σου και το χώνεις μέσα. Ύστερα το δένεις σφιχτά με τη μονωτική ταινία και σκεπάζεις όλη την επέμβαση με ένα σακουλάκι νάυλον κι ένα χάρτινο, σφίγγοντάς τα δυνατά με τον σπάγκο για να μην παίρνει αναπνοή. Αυτό ήτανε. 
Σε 28 μέρες θα ρθουμε να δούμε αν "έπιασε". Καλορίζικο να 'ναι.
Τρεις αγρέλους μπόλιασε ο Θωμάς και τρεις εγώ.
Στις 23 του Μάη θα σας πω τι πετύχαμε. Ποντάρω στην τύχη του πρωτάρη και ετοιμάζομαι να μπολιάσω μόνος μου και κάτι νεραντζιές!


9 σχόλια:

  1. Αυτό κι αν είναι Ελεύθερο-Ανοιχτό Πανεπιστήμιο!!!
    Μια χαρά θα τα πας!!
    Άντε και στο πτυχίο γείτονα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτά είναι...θυμάμαι κιεγω χρόνια πριν ειχα την ίδια εμπειρία...ο παππούς μου δίδασκε και μένα στο ίδιο "πανεπιστήμιο"...σ' ευχαριστώ που μέσα από αυτή την ανάρτηση μου θύμησες εκείνες τις όμορφες στιγμές...προτείνω τη νερατζιά σε πορτοκαλιά να την μπολιάσεις...έχει επιτυχία αυτός ο συνδυασμός...σε εμάς τουλάχιστον είχε πετύχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θέλω να κάνω μια αίτηση για παρακολούθηση! Πω,πω..πόσο θα θελα να είμαι κάπου εκεί στη γειτονιά και να σου μπαστακώνομαι που και που, να χαζεύω και γω κάτι τέτοια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σας ευχαριστώ!
    Μόλις πάρω το πτυχίο θα οργανώσω ένα ανοιχτό πανεπιστήμιο και θα δεχόμαστε αιτήσεις για παρακολούθηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιάννη να μάθεις καλο είναι να μπολιάζεις θα χρειαστεί σίγουρα να μπολιαστούν και ορισμένα μυαλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα υπάρχουν καλοκαιρινά σεμινάρια λίγων ημερών για όσους έρχονται για διακοπές στο νησί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είχα συναντήσει μια φορά έναν παππού που είχε μπολιάσει ολόκληρο χωράφι με ξινά τόσο πολύ, που κάθε δέντρο ήταν και δυο-τρεις ποικιλιες..κλωνάρι και είδος πορτοκαλιάς! Τρελάθηκα! τότε διάβαζα γι'αυτά.. Η αλήθεια είναι οτι στα ξινά τουλάχιστον που δοκίμασα, καμιά ποικιλία δεν έφερε τα καθαρά χαρακτηριστικά..Εμφανισιακά διέφεραν αλλα γευστικά ήταν υβρίδια..Δλδ η πορτοκαλιά-πρωην νερατζιά, νερατζόφερνε.. τη διαδικασία δεν την έχω δει ποτε. Ακούγεται απλό πάντως. Αναμένουμε νέα!! Καλή επιτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σεμινάρια προσφέρονται κάθε εποχή και για κάθε αντικείμενο που είναι της εποχής. Αρκεί να έρθει κανείς εδώ και να χει όρεξη. Η γη έχει πάντα δουλειές για να γίνουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αν είναι να μην γράψεις λογοτεχνία για όσο θα είσαι στα χαρακώματα, δεν γράφεις το εγχειρίδιο του νέου αγρότη; Θα χρειαστεί και για τις "σπουδές" μας, άσε που είμαι σίγουρος ότι θα είναι "μπολιασμένο" και με λογοτεχνία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή