Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Ψήφο για επαναδιαπραγμάτευση της Ευρώπης (2)

Βαδίζουμε ολοταχώς προς τις πιο ξεκάθαρες εκλογές της μεταπολίτευσης. Έπρεπε να έρθει το ΔΝΤ και να φέρει την εξαθλίωση για να γίνει ξεκάθαρα εμφανές αυτό που τόσα χρόνια ισχύει. Ότι τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας δεν έχουν καμιά απολύτως πολιτική διαφορά και διαφωνία μεταξύ τους, πλην του ποιος κάθε φορά θα κατέχει και θα νέμεται τις θέσεις εξουσίας. Ότι τα διλήμματα τα οποία έθεταν εδώ και δεκαετίες και με αυτά συσπείρωναν το 80% των ψηφοφόρων γύρω τους ήταν πλαστά και πλάνα, με μόνο στόχο να εναλλάσσονται στην κυβέρνηση, να πλουτίζουν κάποιοι και να ρίχνουν και μερικά κοκαλάκια στους οπαδούς για να τους κρατούν ευχαριστημένους πελάτες τους.
Τώρα όμως οι Έλληνες πολίτες, άλλοι βλέποντας για πρώτη φορά στη ζωή τους από τόσο κοντά τον πάτο του βαρελιού κι άλλοι κολλημένοι σ' αυτόν δίχως ελπίδα γρήγορης ανάκαμψης, αντιλαμβάνονται πλέον ότι όλα όσα ζούσαμε τόσα χρόνια δικομματισμού, περισσότερο με κοκορομαχία για το πάνω χέρι στη λεηλασία της χώρας έμοιαζαν παρά με πολιτικό στίβο για την διακυβέρνηση πολιτισμένου κράτους.
Οι μόνοι που συνεχίζουν να κάνουν πως δεν το βλέπουν ή που πιθανότατα δεν μπορούν να αντιληφθούν πως τελείωσε η εποχή τους, είναι οι ίδιοι οι πολιτικοί των δύο αυτών κομμάτων (με τα εθνικιστικά αντιμνημονιακά παρακλάδια τους δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθεί κανείς διότι αποτελούν κραυγές που θα σβήσουν μετεκλογικά και όχι σοβαρές πολιτικές προτάσεις).
Κι έρχονται πάλι οι ίδιοι αδιόρθωτοι πολιτικοί και ζητάνε την ψήφο μας με τους ίδιους ακριβώς τρόπους που έκαναν στο παρελθόν. Αυτοί που άσκησαν εξουσία επί πολλά έτη συναπτά και μας έφεραν στο σήμερα, αυτοί που υποστήριξαν με πάθος μια "ανάπτυξη" η οποία βρήκε τοίχο και μας κατέστρεψε, οι ίδιοι πάλι τώρα εμφανίζονται με άλλα πλαστά και πλάνα διλήμματα και επαγγέλλονται την πλήρη και τελειωτική καταστροφή βάζοντας στόχο τη συνέχιση, και μάλιστα με περισσότερη ένταση, της ίδιας και χειρότερης ισοπεδωτικής "ανάπτυξης", την οποίαν μας θέτουν και ως μοναδική διέξοδο από την οικονομική κρίση. Ζητούν δηλαδή την ψήφο μας για να ξαναλάβουν θέσεις εξουσίας και να συνεχίσουν, ως να μην τρέχει τίποτε, προς μια κατεύθυνση καταστροφής, η οποία στηρίζεται μονάχα στο ξεπούλημα των φυσικών πόρων της χώρας και στην εκπόρνευση της Ελλάδας προς απόκτηση γρήγορου χρήματος. Είναι τόσο μικροί και λίγοι δε, ώστε κανείς από αυτούς δεν έθεσε και προφανώς δεν έχει την δυνατότητα να σκεφτεί και να σχεδιάσει μια πραγματικά αναπτυξιακή πολιτική, τέτοια που να δίνει έμφαση στην ανάδειξη και τον σεβασμό των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και των ιδιαιτεροτήτων της χώρας μας, κάθε τόπου της χωριστά, με σεβασμό στον άνθρωπο και στη φύση, με ουσιαστική στήριξη της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας και της παραγωγής και διάθεσης των εξαιρετικών προϊόντων της Ελλάδας, τα οποία είναι ικανά να κατακτήσουν την παγκόσμια αγορά.
Για άλλη μια φορά λοιπόν μας θέτουν πλάνα διλήμματα, όπως έκαναν εδώ και δεκαετίες διότι πρώτον δεν ξέρουν κάτι άλλο να πουν και δεύτερον δεν επιθυμούν να ξεκολλήσει η χώρα από τη μιζέρια της μετριότητας διότι θα χάσουν την πρωτοκαθεδρία.
Όσοι Έλληνες πολίτες έχουν αγανακτήσει από την υπάρχουσα κατάσταση στην οποίαν έχει περιέλθει η χώρα μας, όσοι μπορούν να αντιληφθούν ότι, παρόλη την πλάνα επιχειρηματολογία τους, μετά τις εκλογές έρχονται δυσβάσταχτα εκκαθαριστικά της εφορίας αλλά και νέα μέτρα εξαθλίωσης με στόχο να φύγει μεσοπρόθεσμα η ιδιοκτησία από τα χέρια των πολιτών της χώρας, όσοι νοιάζονται πραγματικά για την Ελλάδα και δεν θέλουν να τη δουν πόρνη της Ευρώπης, όσοι κατανοούν πως όταν οι Μνημονιακοί πολιτικοί λένε πως πρέπει να σωθεί χώρα εννοούν να σωθούν και να επιβιώσουν οι ίδιοι, οφείλουν να δώσουν το παρόν στις εκλογές της 6ης Μαίου και να καταψηφίσουν τα κόμματα του Μνημονίου και τα παρακλάδια τους, υποστηρίζοντας την Αριστερά για αλλαγή πορείας και για επαναδιαπραγμάτευση όχι των Μνημονίων αλλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως υπόσταση. Η αλλαγή έρχεται και στη Γαλλία και θα είναι ευχής έργο να αλλάξουμε κι εμείς ταυτόχρονα, να αναλάβουμε δράση από κοινού και να μετατρέψουμε την Ευρώπη σε Ένωση ανθρώπων και όχι χρηματιστών και τραπεζιτών.

Γιάννης Μακριδάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου