Και τώρα λοιπόν που επιτέλους πήραμε χαμπάρι όλοι τι ακριβώς συνέβαινε τόσα χρόνια, η από δω και πέρα πορεία είναι μονόδρομος. Η Ελλάδα χρειάζεται «φορμάτ». Ας κάνουμε ένα «μπακ-απ» των υγιών στοιχείων και μετά καθαρισμός και επανεκκίνηση. Και για να κάνει η Ελλάδα «φορμάτ» πρέπει να το κάνει ο καθένας από μας μέσα του. Ας κάνουμε λοιπόν την αυτοκριτική μας, ας κρατήσουμε ο καθένας από τον εαυτό του ό,τι στοιχείο προάγει την ιδιότητά μας ως αξιοπρεπή, υπεύθυνο και συνειδητό Πολίτη και ας αφήσουμε πίσω όλα τα φτηνά και ιδιοτελή κίνητρα που μας καθοδηγούσαν τόσα χρόνια. Πρέπει να γίνουμε πάνω απ’ όλα Πολίτες. Με συναίσθηση της κοινωνικής ευθύνης, του σεβασμού και της συνέπειας απέναντι στους εαυτούς μας και στους γύρω μας, να νιώσουμε ότι ο βίος μας είναι ο ορισμός της έννοιας «πολιτική» και η καθημερινή συμπεριφορά μας ο ορισμός του όρου «πολιτισμός».
Ας φροντίσει ο καθένας από μας να ανεβάσει το επίπεδό του ως Πολίτης για να νιώσει ο ίδιος καλύτερα κι έτσι να προβάλει μια πιο ποιοτική εικόνα του εαυτού του στον έξω κόσμο. Αυτή είναι μονάχα η πορεία, η προσωπική επανάσταση. Όλα τα άλλα, τα περί ανατροπής του συστήματος στους δρόμους κλπ, είναι λόγια πλέον κενά, τα οποία το μόνο που πέτυχαν τόσα χρόνια ήταν να θέσουν τους εκφραστές τους στο κουτάκι «γραφικοί» της συλλογικής συνείδησης.
Δυστυχώς ο συνειδητός Αριστερός κατάντησε γραφικός διότι η Αριστερά έγινε «αστικά κόμματα» και μπήκε βαθιά στο κόλπο, με μισθούς, στελέχη, βουλευτικές αποζημιώσεις και οπαδούς κατά μεγάλο ποσοστό δημοσίους υπαλλήλους, άρχισε με χίλιους δυο τρόπους να μασάει χρήμα από τον δημόσιο κορβανά, να επιβιώνει από το σύστημα και να αρκείται στο να σκάει πού και πού καμιά τσιχλόφουσκα στο δρόμο για κάνει ντόρο (ή, κατά τους πλέον υποψιασμένους, για να ρίχνει στάχτη στα μάτια). Διότι για να ανατρέψεις ένα σύστημα πρέπει πρώτα απ’ όλα να σε συμφέρει αυτή η ανατροπή. Κι εδώ και πολλά χρόνια, μόνο η ανατροπή του συστήματος δεν συμφέρει στην αριστερά και τα στελέχη της που χαράζουν τις κατευθύνσεις. Έτσι, είναι τουλάχιστον υποκριτική, ανέντιμη -διότι συντηρεί το σύστημα δίνοντας πλάνους τρόπους δράσης στον λαό- η μόνιμη εδώ και χρόνια προπαγάνδα των αριστερών κομμάτων υπέρ της ανατροπής του συστήματος στους δρόμους και μάλιστα με αιτήματα οικονομικίστικα. Το σύστημα ανατρέπεται εντός μας.
Η Αριστερά πρέπει να εμπνέει, να ανοίγει δρόμους εσωτερικούς σε καθέναν χωριστά, όχι να δημιουργεί όχλους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
η αριστερά είναι τρόπος σκέψης, σταση ζωής σε κάθε τομέα της, απο την δουλεια μας, απο την οικογενειά μας, απο την φιλία, τον έρωτα μας, την επάφη με τα παιδιά μας, την αντιμετώπιση του εχθρού εντός και εκτος μας. δεν είναι manual του στυλ : 10 τρόποι αντίδρασης στα ζόρικα με σημαιες και με ταμπούρλα. κάθε άνθρωπος γεννιέται αριστερος , τα κρουστα ακούγονται απο μέσα του στο πρώτο του το κλαμα, να ακούσουμε προσεκτικα λοιπόν: τί ήχο βγάζουμε απο μέσα μας πια και προσοχη, υπάρχει ενας ήχος πιο επικινδυνος απο ολους: η απολύτη εσωτερικη νέκρωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου popy, πολύ χαίρομαι γι' αυτό το σχόλιο. Με εκφράζει απόλυτα. Έτσι ακριβώς είναι, "τα κρουστά ακούγονται από μέσα του στο πρώτο του το κλάμα", έτσι ακριβώς, "η απόλυτη εσωτερική νέκρωση" ο μόνος μας θάνατος,
άφερίν!
όλα αυτά για την Αριστερά είναι όμορφα και καλώς ειπωμένα, ωστόσο, γιατί αυτός ο Τρόπος ζωής (γιατί περί στάσεως ζωής αναφερόμαστε, υποθέτω..) να μπαίνει σε καλούπι του τύπου "Αριστερά, Κεντρο-αριστερά, Δώθε Παναγιά, Πέρα Παναγιά κτλ κτλ"(ο νοών..) όταν κατ' εμέ δεν γίνεται να υπάρχει άλλος φυσικότερος με τον οποίο να εκφράζεται κανείς; θα μου πείτε, εσύ το αντιλαμβάνεσαι έτσι..οι υπόλοιποι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα απ' αυτό, .. δεν με αφορά ό,τιδήποτε "φωνάζει, κάνει θόρυβο, κραυγάζει" και εν γένει κάνει ηχορύπανση και με αυτό τον τρόπο νομίζει ότι μπορεί να επιβληθεί. Όσο περνάει ο καιρός τείνω να πιστεύω στην σιωπηλή επανάσταση της πνευματικότητας (της ουσιαστικής όχι του θεαθήναι). Αλήθεια, που βρίσκονται όλοι εκείνοι που έχουν χαρακτηριστεί ως "πνευματικοί άνθρωποι" του τόπου τούτου, με τίτλους ή και βραβευμένοι, να δώσουν τα φώτα τους;Ή που ήταν τόσα χρόνια.. απλοί παρατηρητές, συνειδητά αμέτοχοι, εκβιαστικά παραγκωνισμένοι, ανενεργοί ή μήπως σιωπηλά ενεργοί; Είναι καιρός τους να φανούν τι έπραξαν και τι μπορούν να κάνουν τώρα..
Όταν μαθεύτηκε στην Πόλη το Μεγάλο Κακό
ΑπάντησηΔιαγραφήβγήκαν στους δρόμους οι άνθρωποι φωνάζοντας "Αθώοι"
Και συμμέτοχοι κι αμέτοχοι κραύγαζαν "Γιατί σε μένα θεέ μου;"
Και γυναίκες έσχιζαν τα πράντα ταγιέρ τους
Και άντρες καίγαν τα καγιέν τους
Και άνεργοι κατασπάραζαν δημόσιους υπαλλήλους και βουλευτές και δημοσιογράφους
Και νέοι ετοίμαζαν τις αποσκευές του μυαλού τους για τα ξένα
Και μετά έπεσε η Σιωπή
Ήρθε η ώρα να μιλήσουν ξανά οι Προφήτες
Ανοιχτή μπροστά σε όλυς η εχθρική έρημος περίμενε να τη διαβούν
Πένητες και Χορτασμένοι
Κάποιοι θα έμεναν πίσω δειλοί και άβουλοι
Κάποιοι θα χαθούν στο πέρασμά της
ανίκανοι να νιώσουν και να μοιραστούν
Αυτοί που άκουσαν και είδαν και αισθάνθηκαν
θα κάνουν όπως πάντα το Πρώτο Βήμα
Εξοδος
...ο βίος μας είναι ο ορισμός της έννοιας «πολιτική» και η καθημερινή συμπεριφορά μας ο ορισμός του όρου «πολιτισμός».
ΑπάντησηΔιαγραφήμια ξεχασμένη αλήθεια για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων... Μπος βερ.
η κρίση γεννάει τέχνη, όπως πάντα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε λίγο θα το κάνουμε ιστολόγιο ποιητών μου φαίνεται! Δεν θα είναι καθόλου άσχημα..
οσκαρ ουάΪλντ-η ψυχή του ανθρώπου στον σοσιαλισμό
ΑπάντησηΔιαγραφή(για να ονειρευόμαστε και λίγο)
Οπουδήποτε υπάρχει ένας άνθρωπος που ασκεί εξουσία, υπάρχει κι ένας άνθρωπος που αντιστέκεται στην εξουσία.
Ο Σοσιαλισμός, ο Κομμουνισμός, ή όπως αλλιώς κι αν τον ονομάσει κανείς, μετατρέποντας την ιδιωτική ιδιοκτησία σε δημόσιο πλούτο και αντικαθιστώντας τον ανταγωνισμό με τη συνεργασία, θα επαναφέρει την κοινωνία στη σωστή της κατάσταση ενός απόλυτα υγιή οργανισμού και θα εξασφαλίσει την υλική ευημερία κάθε μέλους της κοινότητας. Στην ουσία θα αποδώσει στη Ζωή τη σωστή της βάση και το κατάλληλο περιβάλλον για να αναπτυχθεί. Αλλά για την πλήρη ανάπτυξη της Ζωής, ως τον ανώτερο βαθμό τελειότητάς της, χρειάζεται κάτι περισσότερο. Αυτό που χρειάζεται είναι ο Ατομικισμός. Αν ο Σοσιαλισμός είναι Εξουσιαστικός, αν υπάρχουν Κυβερνήσεις οπλισμένες με οικονομική δύναμη όπως είναι τώρα με πολιτική δύναμη, αν με λίγα λόγια, πρόκειται να ζήσουμε σε Βιομηχανικές Τυραννίες, τότε η τελευταία κατάσταση του ανθρώπου θα είναι χειρότερη από την πρώτη.
… Είναι φανερό λοιπόν ότι δεν εννοούμε να θεμελιωθεί ένας Εξουσιαστικός Σοσιαλισμός. Γιατί ενώ στο τωρινό σύστημα πολλοί άνθρωποι μπορούν να ζήσουν απολαμβάνοντας ένα ποσοστό ελευθερίας, δυνατότητας έκφρασης και ευτυχίας, σε ένα σύστημα Βιομηχανικών Στρατώνων ή σε ένα σύστημα Οικονομικής Τυραννίας, κανένας, κανένας απολύτως, δε θα μπορεί να απολαμβάνει έστω και μια τέτοια ελευθερία…
Η ανυπακοή, για όποιον έχει διαβάσει ιστορία, είναι η πρωταρχική αρετή του ανθρώπου. Γιατί με την ανυπακοή πραγματοποιήθηκε η πρόοδος, με την Ανυπακοή και την Εξέγερση.
Όταν ενδίδει στις αξιώσεις της υπακοής και της συμμόρφωσης, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ελεύθερος.
Όλοι οι τρόποι διακυβέρνησης είναι επιβλαβείς.
Η εξουσία, κάθε είδους εξουσία, είναι φοβερά εξαχρειωτική. Εξαχρειώνει όσους την ασκούν όπως εξαχρειώνει κι όσους υφίστανται την άσκησή της.
Τώρα τίθεται ένα άλλο ερώτημα. Εφόσον το Κράτος δεν πρόκειται να κυβερνά, τότε τι πρόκειται να κάνει; Το Κράτος θα είναι μια εθελοντική ένωση που θα οργανώνει την εργασία και θα είναι ο παραγωγός και διανομέας των αναγκαίων αγαθών. Το Κράτος θα φτιάχνει αυτά που είναι χρήσιμα. Το άτομο θα φτιάχνει αυτά που είναι όμορφα.
Νομίζω ότι φτάσαμε στην εποχή όπου λέμε μακάρι να κυβερνούσε το κράτος... Ας είμαστε εμείς καλοί κ'αγαθοί ναι, όμως να πέσουν οι επιχειρήσεις-γίγας. Οι επιχειρήσεις που κατασκευάζουν όπλα και οι μεγάλες τράπεζες, οι μεγάλες φαρμακευτικές και ότι στρέφεται στην εκμετάλλευση μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα αποκτήσουμε πολιτική συνείδηση με μια βαθύτερη έννοια.
η αριστερά είναι ένας καθρέφτης όπου μπορεί να δει κάποιος το πρόσωπό του- ή όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλοί πνίγηκαν στον αντικατοπτρισμό, καταποντίστηκαν. άλλοι, όπως ο νάρκισσός, βλέπουν μόνο την αριστερά που καθρεφτίζει τον εαυτό τους, όχι τους άλλους.άλλοι συνεχώς τσουγκρίζουν με το τζάμι, συγκρούονται, προσπαθώντας να χωρέσουν.
και μόνο για τους ανθρώπους που έδωσαν την ζωή τους γι αυτό που οραματίστηκαν σ' αυτόν τον καθρέφτη, καλό είναι να μην σπάσει. βέβαια αν σκεφτεί κανείς τι δείχνει σήμερα, το ξανασκέφτεσαι.
'Δίκτυα αλληλεγγύης, δίκτυα τοπικά και υπερεθνικά, αραχνωτές μοριακότητες, δίκτυα αόρατα και φανερά, κοινότητες μοιράσματος, τελετές δώρων. Δίκτυα μοιραζόμενης και πολλαπλασιαζόμενης ευφυΐας· δίκτυα διασποράς αγαθών και ενίσχυσης φρονήματος. Ολα τούτα τα σκόρπια, τα σχεδόν ακατανόητα θραύσματα τώρα, ας είναι σπέρματα για ένα σωτήριο αντιπαράδειγμα, που θα μας κρατήσει όρθιους τα χρόνια του ζόφου, να μη βουλιάξουμε. Με την μήτιν προς τον πόρο: Αν ορθώσουμε το ανάστημα του αντιπαραδείγματος, αν εφαρμόσουμε τολμηρές τακτικές επιβίωσης, ο χρόνος θα είναι στο πλευρό μας, θα τον διαπλεύσουμε. Και μάλλον δεν έχουμε άλλη επιλογή: Οι απειλές είναι τόσο καινοφανείς, τόσο υπερμοντέρνες, τόσο τρομακτικές, ώστε είμαστε αναγκασμένοι να είμαστε υπερμοντέρνοι, ριζοσπάστες, καινοτόμοι. Μόνο ως πολυμήχανοι παρτιζάνοι μπορούμε να ελπίζουμε: ότι θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε και ότι μέσα από τον μακρύ ζοφερό πόρο θα φανεί σώος ο κοινός τόπος, άλλος, και εμείς, άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόπος της τακτικής για ατομική επιβίωση είναι ο άλλος. Ατομική και συλλογική επιβίωση έχουν κοινό τόπο τον άλλο. Στο άξενο περιβάλλον που ανοίγεται μπρος μας, πρωταρχική έγνοια ας είναι η διάσωση του κοινού τόπου· όπλο μας ας είναι η μήτις, η πολύτροπη νόηση, η διαρκής μετατόπιση, ο ελιγμός, το τέχνασμα και η προσποίηση, το δώρο και το αντίδωρο, η κατίσχυση του αδύνατου επί του δυνατού, η αδιάκοπη εύρεση του περάσματος παρά τα εμπόδια, η νίκη επί της απορίας.'
Σε πολλούς πλέον κάτι τέτοιο φένεται ως απάντηση... και η αριστερά χωρά, αν όχι προυποτίθεται, και σε μία τέτοιου τύπου απάντηση. Αυτή η στάση αφήνει το περιθώριο σε όποιον/α δεν είναι εξοικιομένος με μαρξιστικές αναζητήσεις, να προσπεράσει και να προχωρήσει στην πράξη.
Το υπόλοιπο άρθρο του Ξυδάκη από όπου και το παραπάνω απόσπασμα.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_16/05/2010_1291713
Καλημέρα και καλή βδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανα φρέσκο νέο σήμερα?
Σα να διαβάζω έκθεση πεντάχρονου: μια κυριακή στην εξοχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν το λέω με διάθεση ξεκατινιάσματος. Αλλά με θλίψη.
ένας-άλλος-ανώνυμος
ΥΓ: Σας εκλιπαρώ, αφήστε ήσυχο τον Wilde.
Τί μάθαμε σήμερα:
ΑπάντησηΔιαγραφή1)Αριστερός γεννιέσαι, δεν γίνεσαι.
2)Αριστερός καθίστασαι άμα βροντοβολάνε πράματα στο στήθος σου.
3)Μπορείς να προσαρμόζεις την 'αριστεριά' σου στη ζωή που κάνεις, ακόμα κι αν μεταξύ τους δεν υφίσταται καμμιά συνάφεια και λογική συνέπεια.
4)Είσαι αριστερός όταν οι δραστηριότητές σου εξαρτώνται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Με βάση τα παραπάνω, το σημερινό μάθημα μάς οδηγεί υποχρεωτικά σε έν λογικό συμπέρασμα:
Δεν είναι να απορεί κανείς που στην Ελλάδα εδώ και χρόνια απλά δεν υφίσταται Αριστερά.
Ψυχραιμία παιδιά....
Με τιμή,
ο-ίδιος-με-τον-προηγούμενο-ανώνυμος
η αποθέωση του χαμαιλεοντισμού. ή μάλλον πολιτική σκέψη νηπίου σερβιρισμένη σε εξυπνακίστικο καθώς πρέπει περιτύλιγμα. ναι δεν υπάρχει "αριστερά" ριζοσπαστική, συγκρουσιακή, με πρόταγμα ανατροπής και αλλαγής. το βλέπουμε πια όλοι. υπάρχουν όμως άνθρωποι, πάρα πολλοί, που δεν στοιχίζονται πίσω από την γραφειοκρατία των συστημικών τμημάτων της. εσύ φαίνεται βλέπεις μόνο αυτούς ή κάνεις πως βλέπεις όλους αυτούς. δεν εξηγείται αλλιώς, πέρασες από πολλούς χώρους που σφύζουν από δύναμη και διάθεσης αλλαγής και έρχεσαι εδώ και γράφεις πράγματα που δεν τα γράφει ούτε ο Μανδραβέλλης στην "Κ".
ΑπάντησηΔιαγραφήθεέ μου, ποιος είσαι, τι είσαι, τι υπάρχει πίσω σου;;;;;
Υ.Γ.: με την εσωτερική επανάσταση θα αντιμετωπίσουμε την επίθεση στον κοινωνικό ιστό; μήπως η γιόγκα θα βοηθήσει περισσότερο; γράψε κάτι και επ' αυτού....!